Nelde mine

- ¡Que teña coidado! Dácheme o mesmo. ¡Non te preocupes por min! Agora síntome máis feliz ca nunca, e iso é o que importa. Pero chegou o momento. Por fin marcho -engadiu.

- E entón, con voz baixa, como para si mesmo, cantou docemente na escuridade:

O camiño segue e segue
desde a porta, onde comeza.
Agora o camiño foise lonxe,
e debo seguilo, se podo,
percorréndoo con pé lixeiro,
ata que se xunte cun camiño meirande
onde conflúen carreiros e sendas.
¿E a onde irei despois? Non o sei.

(J.R.R. Tolkien, "O Señor dos Aneis. I. A Comunidade do Anel". Capítulo 1. / Debuxo de John Howe)

No te pierdas las novedades y contenidos que te interesan. Recibe gratis el boletín diario en tu correo electrónico:

Comentarios:

  1. Hace no mucho me regalaron esto 😀

  2. 😯 Jo, qué pasada. Yo tengo los libros en castellano y en gallego. Tendrías que ver mi cuarto, tengo tres estanterías completas llenas de libros de y sobre Tolkien, y por supuesto un montón de figuritas, los dos Argonaths, una miniatura de Minas Tirith… en fin, el sueño de cualquier friqui. 8) :mrgreen:

  3. Oh!

    Mudo me hallo, petrificado por la envidia…

    😛

Opina sobre esta entrada:

Debes iniciar sesión para comentar. Pulsa aquí para iniciar sesión. Si aún no te has registrado, pulsa aquí para registrarte.