O meu negocio non é competitivo: quero unha subvención da Xunta

O peche de varios medios nacionalistas deu lugar agora a un manifesto que esixe axudas públicas para ditos medios, baixo a idea de que pechan por estar en galego, e non pola súa descarada afinidade a sectores ideolóxicos nacionalistas cada vez máis minoritarios en Galicia e, por tanto, cunha escasa demanda no mercado.

Se veñen de pechar medios como Vieiros ou a versión impresa do semanario A Nosa Terra será pola xestión que fixeron os seus donos das cuantiosas subvencións que lles asignou o BNG dende a Xunta durante catro anos, e tamén porque ditos medios estaban enfocados a un público nacionalista e polo tanto minoritario. Que os nacionalistas lle boten á culpa dos seus fracasos ó galego di moito da pouca estima que lle teñen a esta lingua. Pero o peor non é iso. O peor é que pretenden que por elexir unha das dúas linguas oficiais de Galicia eles deben ser privilexiados polas administracións, e os que elixen a outra lingua oficial deben ser discriminados e non contar con ningunha axuda. Curiosa idea da liberdade e da igualdade.

O máis gracioso é que o citado manifesto di o seguinte: "Os únicos que realmente poden garantir o futuro de calquera medio son os lectores, as audiencias e os anunciantes." ¿Non é un contrasentido, entón, pedir axudas públicas? Ademáis, o texto faille un reproche ós galegos, queixándose de que "non hai nin lectores nin anunciantes para os medios que se fan en galego". Me temo que para o que non hai nin lectores nin anunciantes é para medios panfletarios nacionalistas. Uns panfletos, dito sexa de paso, que lle fan un fraco favor á lingua galega, identificándoa cos seus plantexamentos ideolóxicos excluintes e intolerantes. Se tanto aman a lingua galega, que deixen de botarlle a culpa dos erros que eles cometen, que deixen de aspirar a vivir do diñeiro do contribuinte, e que orienten á súa promoción dende a tolerancia e o respeto á diversidade lingüística de Galicia é á liberdade individual de cada galego para elexir á lingua na que quere escolarizar ós seus fillos ou facer ós seus negocios. E se mesmo así os galegos prefiren comprar medios en castelán, están no seu dereito. Xa está ben de querer correxir as eleccións persoais da xente a base de privilexios e discriminacións.

Comentarios:

  1. Randall

    Menudos jetas. Ja ja ja.

  2. Estou totalmente de acordo.

  3. Aínda hai pouco que lle adiquei no meu blog un traballo á caída de «A Nosa TErra», que pola súa deriva radical, como a doutros medios caídos en defensa do galegués, «a lingua da non-patria» que decía Novoneyra, fóronse quedando sen lectores.
    Son nemigo das subvenciós e menos a medios que fan apoloxía do idioma da traición, que xa non recolle a la da oralidade.
    Nvoneyra chamaballe traidores ós escritores que non collían o relevo da fala popular, a qu´os sentinelas das aldeas souberan maner vida, traballar.

  4. No parágrafo segundo, na fin do mesmo, quixen escribir, ó falare do idioma da traición: «Que xa non recolle a fala da oralidade», que por outra banda é a única que pode manter vivo o idioma.

  5. Estou de acordo co que dís, mais tamén é certo que os medios en galego se mercan menos. Pero non é algo que sexa de sempre, isto cucede dende que algúns teñen ese empeño en meternos o galego polo nariz. A xente está farta de que lles obliguen a falar, escribir e ler en galego, así que deciden escoller os medios en español.

    Os nenos, nas escolas, están fartos de que lles obriguen a traga-los libros de medio e matemáticas en galego, e non queren saber nada do galego fora das clases nesa lingua. Se non cambian as cousas, o galego desaparecerá por falta de uso pola culpa do empeño de eses fascistas naZionalistas na sua imposición.

    Son tan pouco intelixentes que non se enteran de que o galego sobrevivíu a 40 anos de discriminación no público e na educación, e non tivo que facer nada ninguén para que sobrevivise. O que estes parvos pensan que é defender a lingua galega no é outra cousa que o peor ataque que se lle pode facer. ¡Ay! se tivesen unha soa neurona que lles funcionara…

  6. A Interruptor:
    Nos anos 1966 e 1967, en Radio Pontevedra, funcionou un programa en galego, unha emisión semanal.
    Foron 92 emisiós, e non foron máis, porque eu cansei de traballar.
    Que quede constancia prós que falan da «longa noite de pedra» na que o idioma sobreviveu como algo natural na propia sociedade, a súa verdadeira creadora.
    A morte dos medios nazionalitaristas, privados de subvenciós, é consecuencia de exerceren na imposición dun xerga, do idioma da non-patria, traidores á tradición.

Opina sobre esta entrada:

Debes iniciar sesión para comentar. Pulsa aquí para iniciar sesión. Se ainda non te rexistraches, pulsa aquí para rexistrarte.