A noite medra


Eu nacín no outono, en pleno mes de novembro. Tal vez por iso sexa unha época do ano á que non me costa moito acostumarme. Non boto de menos a calor do verán, e a choiva tampouco me desagrada, toléroa ben (cousa de ser galego, supoño). Mais hai unha cousa que sí añoro do verán que remata: a luz. O feito de que a noite medre e o día se faga tan breve paréceme un pouco triste. Ás veces síntome coma unha pranta e sei que me fai falla a luz. En fin, é o único que detesto do outono e do inverno. ¡Máis luz, por favor!

No te pierdas las novedades y contenidos que te interesan. Recibe gratis el boletín diario en tu correo electrónico:

Comentarios:

  1. ed/ ana

    oi

Opina sobre esta entrada:

Debes iniciar sesión para comentar. Pulsa aquí para iniciar sesión. Si aún no te has registrado, pulsa aquí para registrarte.