Dende o comienzo da pandemia se me foron acumulando as fotos e teño unhas cantas pendentes de publicar. Empezo hoxe por esta.
Fixen esta foto o 12 de febreiro de 2021, uns minutos despois das oito do xerán. As palmeiras do paseo da praia de Samil reflectíanse dunha forma moi bonita sobre a piscina, cunha franxa de nubes xalonando as illas Cíes ó fondo. Ó longo dos anos, moita xente que visitou Galicia terase sorprendido da gran cantidade de palmeiras que hai nesta rexión. É unha árbore algo extraña para un territorio con clima oceánico. ¿De ónde ven este gusto galego polas palmeiras?
Ángela Precedo o explicaba fai dous anos en El Correo Gallego: "Era típico que no século XIX, os indianos que se fixeran ricos en América e regresaban a Galicia plantasen nos xardíns das súas grandes fincas e pazos a palmeira canaria. Era sinal de que conquistaran os cinco continentes". En 2016, Rafael L. Torre escribía esto en Faro de Vigo sobre a Pontevedra de finais do século XIX e comenzos do século XX: "As plantacións realizadas de especies foráneas ofreceron uns resultados tan sorprendentes, que calou moi a fondo a idea de que esta cidade gozaba dun microclima especial. Iso motivou unha aposta decidida polas plantas exóticas e as árbores singulares nas súas zonas axardinadas".
Lamentablemente, estas árbores exóticos estanse vendo ameazadas hoxe en día por unha praga que chegou a España de Arabia Saudí en 1993: o picudo vermello (Rhynchophorus ferrugineus), un coleóptero que está a acabar con miles de palmeiras en Galicia. Moitas xa tiveron que ser taladas. Oxalá as demáis poidan ser salvadas.
Opina sobre esta entrada: